اثر دو سیستم پروار بر خصوصیات پرواری و ویژگی های لاشه سنین مختلف بزغاله های بومی فارس

Authors

بهمن ایلامی

محمدعلی کمالی

abstract

دو گروه سی رأسی بزغاله نر سه ماهه انتخاب شد (شش بزغاله در روز اول کشتار شد). گروه اول (سیستم 1) در سن سه ماهگی بلافاصله بعد از شیرگیری، و گروه دوم (سیستم 2) بعد از سه ماه چرا در مرتع و در سن شش ماهگی به باکس های انفرادی پروار منتقل شدند. مدت پروار برای گروه اول نه ماه و برای گروه دوم شش ماه بود. جیره کامل پلت شده به صورت آزاد در دسترس بود. در سنین 6، 9 و 12 ماهگی، از هر گروه هشت بزغاله کشتار و ویژگی های لاشه اندازه گیری شد. تفاوت وزن بدن در تمامی سنین 6، 9 و 12 ماهگی، بین دو سیستم پروار معنی دار بود (01/0p). ضریب تبدیل خوراک در سنین 6 تا 9 ماهگی بین دو سیستم معنی دار، و در سنین 9 تا 12 ماهگی بین دو سیستم معنی دار نبود. درصد وزن لاشه سرد در سنین 6 و 9 ماهگی، بین دو سیستم معنی دار بود ولی در سن 12 ماهگی، بین دو سیستم معنی دار نبود. درصد وزن قطعات با ارزش لاشه (ران، دست و راسته)، درصد وزن گوشت، چربی و استخوان لاشه در هر سن، بین دو سیستم معنی دار نبود. تفاوت وزن بدن، اضافه وزن روزانه، ضریب تبدیل خوراک، درصد لاشه، درصد گوشت، چربی و استخوان لاشه در هر دو سیستم، بین سنین 3، 6، 9 و 12 ماهگی معنی دار بود. وزن بدن بزغاله ها درسیستم 2 در سن شش ماهگی و در پایان 3 ماه چرا در مرتع، 5/18 کیلوگرم بود ولی وزن بدن بزغاله های سیستم 1 (پروار شده در این مدت)، 5/25 کیلوگرم بود. بزغاله های مرتع رو در مدت چرا، ابتدا کاهش وزن شدید و بعد از آن، اضافه وزن خیلی کمتری داشتند و در هنگام پروار هم، اضافه وزن روزانه کمتری نشان دادند. بنابراین پروار بزغاله ها در سیستم 1 در تمام سنین به صرفه تر بود. با ادامه یافتن طول دوره پروار، از کارایی پروار کاسته شد و درصد وزن چربی داخلی و درصد وزن چربی لاشه افزایش یافت و از کیفیت لاشه کاسته شد. به طورکلی، پروار بزغاله ها برای مدت سه ماه و آن هم در سیستم 1 مناسب بود.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

اثر دو سیستم پروار بر خصوصیات پرواری و ویژگی‌های لاشه سنین مختلف بزغاله‌های بومی فارس

دو گروه سی رأسی بزغاله نر سه ماهه انتخاب شد (شش بزغاله در روز اول کشتار شد). گروه اول (سیستم 1) در سن سه ماهگی بلافاصله بعد از شیرگیری، و گروه دوم (سیستم 2) بعد از سه ماه چرا در مرتع و در سن شش ماهگی به باکس‌های انفرادی پروار منتقل شدند. مدت پروار برای گروه اول نه ماه و برای گروه دوم شش ماه بود. جیره کامل پلت شده به صورت آزاد در دسترس بود. در سنین 6، 9 و 12 ماهگی، از هر گروه هشت بزغاله کشتار و ...

full text

بررسی عملکرد پروار بزغاله های بومی در دو سن مختلف در مناطق سقز و بانه کردستان

به منظور بررسی عملکرد پروار بزغاله های بومی شهرستانهای سقز و بانه، تعداد 120 رأس بزغاله در دو دوره 3 و 5 ماهه و در هر دوره 60 رأس بزغاله از دو شهرستان و دو جنس نر و ماده با سه تکرار و پنج مشاهده در قالب طرح کاملا" تصادفی به روش فاکتوریل2×2×2 به مدت90 روز پروار شدند. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که اثر تیپ شهرستان ها(سقز و بانه) بر روی کل خوراک مصرف شده معنی دار بود(623 در مقابل 598 گرم) ولی بر...

full text

اثر مقادیر مختلف سلنیوم بر عملکرد و برخی فراسنجه های خونی در بزغاله های پرواری

سابقه و هدف: سلنیوم یک عنصر کم‌مصرف ضروری در تغذیه دام بوده که تأمین کافی آن به‌منظور دستیابی به عملکرد بهینه رشد و سلامت، ضروری می‌باشد. همچنین نقش مهمی را در تولید و فعالیت هورمون‌های تیروئیدی و آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز ایفا می‌نماید. اگرچه کمبود سلنیوم در همه گونه‌های حیوانی اتفاق می‌افتد ولی نشخوارکنندگان و بخصوص نشخوارکنندگان کوچک مانند گوسفند و بز به این بیماری مستعد‌تر هستند. این کمبود ...

full text

اثر مکمل کروم متیونین بر عملکرد و خصوصیات لاشه بزغاله های نر مهابادی

دراین مطالعه اثر مکمل کروم متیونین بر عملکرد و خصوصیات لاشه بزغاله های نر مهابادی موردبررسی قرار گرفت. برای این منظور 32 رأس بزغاله نر مهابادی4 تا 5 ماهه و با میانگین وزن اولیه 2±22 کیلوگرم، در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار(سطوح مختلف مکمل کرومیم متیونین) مورد استفاده قرار گرفتند. جیره پایه یکسان بود و بزغاله ها با 4 سطح از مکمل کروم; 1)بدون مکمل، سطح 2) 500، سطح 3)1000 وسطح 4)1500میکروگر...

full text

اثر سطوح انرژی و پروتئین جیره بر عملکرد رشد و پروار بزغاله های بومی

به منظور بررسی اثر سطوح انرژی و پروتئین جیره بر عملکرد رشد و پروار بزغاله­های نر از شیرگرفته، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با چیدمان فاکتوریل 3×3 با استفاده از 54 رأس بزغاله انجام شد. بزغاله ها با نه جیره آزمایشی با سه سطح انرژی (e) قابل متابولیسم 4/2e، 8/2e و 2e مگاکالری در کیلوگرم ماده خشک و سه سطح پروتئین (e) خام 14p، 8/16p و 12p درصد به مدت 90 روز تغذیه شدند. نسبت انرژی به پروتئین جیره ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
علوم دامی ایران

Publisher: پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

ISSN 2008-4773

volume 42

issue 2 2011

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023